எங்கள் “40 வயதிற்குட்பட்ட 20 மொழிபெயர்ப்பாளர்கள்” தொடரின் ஒரு பகுதியாக, பாரசீக மற்றும் போர்த்துகீசிய கவிதை மொழிபெயர்ப்பாளர், கலாச்சார விமர்சகர் மற்றும் வீடியோ கலைஞர் மரியம் மோனாலிசா கராவி ஆகியோருடன் பேசினோம்.
சமீபத்திய மொழிபெயர்ப்பு: வாலி சலோமியோவின் அல்காராவியாஸ்
சாராத: கவிஞர் (தொலைதூர விளைவு, பிளேஸ்வொக்ஸ், 2016); விரிவுரையாளர் (ஹார்வர்ட் பல்கலைக்கழகம்); பங்களிப்பு ஆசிரியர் (புதிய விசாரணை); கலைஞர், வீடியோ கலைஞர்
மரியாதை: மரியாதை: 2017 PEN இலக்கிய மொழிபெயர்ப்பு பரிசு வேட்பாளர்; 2014-2015 ஃபுல்பிரைட் போஸ்ட்டாக்டோரல் ஃபெலோ
படியுங்கள்: வாலி சலோமியோ எழுதிய “ஜெட்-லேக் கவிதை”
மொழிபெயர்ப்பு உங்கள் கலைப் பணிகளுடன் எவ்வாறு தொடர்புடையது?
அதன் கண்டிப்பான அர்த்த மொழிபெயர்ப்பில் (மொழிபெயர்ப்பிலிருந்து, “குறுக்கே கொண்டு செல்லப்படுகிறது”) மாற்றம், பரிமாற்றம் அல்லது முன்னும் பின்னுமாக மாறுதல் ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது. என்னைப் பொறுத்தவரை, இது ஒரு படைப்பு பதிவு மூலம் எனது வேலையில் வேலை செய்கிறது. எளிமையாகச் சொல்வதானால், கலைச் செயல்பாட்டில் ஒரு விஷயம் பெருக்கி இன்னும் பலவற்றை உருவாக்க முடியும். இது தொடர்ச்சியான நிகழ்வுகளில் நிகழலாம். "ஒரு மொழிக்கு இன்னொரு மொழிக்கு" ஒரு குறுகிய புரிதலுக்கு வெளியே, மொழிபெயர்ப்பு இது நமக்குத் தருகிறது, மேலும் இது எனது காட்சி கலையில் முற்றிலும் ஒரு இடத்தைக் கொண்டுள்ளது, ஏனெனில் படிநிலை அல்லாத தொடர்களில்-அப்பால், பைனரி எதிர்ப்பு - ஒரு வலுவான போக்கு. பரவல், விரிவாக்கம், ஒரு தொடக்க தொடக்க புள்ளியிலிருந்து சாத்தியக்கூறுகளின் பெருக்கம்-அதுதான் நான் செயல்படுவதைப் பார்க்கிறேன்.
நிச்சயமாக இன்னும் வெளிப்படையான மற்றும் நேரடி வழிகள் உள்ளன. சரணாலயத்தில், ஒரு கழுதை அடைக்கலத்தில் படமாக்கப்பட்டது, நான் பாரசீக மொழியில் ஸ்கிரிப்டை எழுதி, அசல் மொழியில் பேசும் உரையாடலை வைத்து ஆங்கிலத்தில் வசன வரிகள் வைத்தேன். படம் பார்ப்பதற்கும் பார்வையாளர்களுக்கும் கேட்கப்பட்ட விலங்குகளுக்கும் கதைக்கும் இடையில் செயல்படுத்துவதற்கான உறவை இந்த படம் அமைத்ததிலிருந்து இது ஒரு வலுவான வேண்டுமென்றே தெரிவு செய்யப்பட்டது.
பாரசீக மொழிபெயர்க்கப்பட்ட மொழி (ஆங்கிலத்தில்) என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா? இது ஏன் என்று நினைக்கிறீர்கள்? பாரசீகமானது எனது சொந்த மொழி, நான் எனது குடும்பத்தினருடன் பேசும் மொழி, எனவே நான் அதற்கு ஒரு அரவணைப்பையும் நெருக்கத்தையும் கூறுகிறேன். கிளாசிக்கல் மற்றும் நவீன இலக்கியங்களின் உயர் திறன் வரம்பும் அதன் பிளாஸ்டிசிட்டிக்கு ஒரு சான்றாக இருக்கும்போது, அந்த நெருக்கமான உணர்வை அது தக்க வைத்துக் கொள்கிறது, மேலும் இந்த பெருக்கத்தின் காரணமாக அதிகமான மக்கள் அதை அணுக விரும்புகிறேன். இருப்பினும், புவிசார் அரசியலைப் பொறுத்தவரை, இது இரட்டை முனைகள் கொண்ட வாள்.
ஒருபுறம், பாரசீக அல்லது ஈரானில் ஆர்வம் உள்ளது (எல்லா ஈரானியர்களும் பாரசீக மொழி பேசுவதில்லை, மற்றும் அனைத்து பாரசீக மொழி பேசுபவர்களும் ஈரானியர்கள் அல்ல) ஏனெனில் குறைந்தது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியிலிருந்து அரசியல் விரோதம் அதற்கு எதிராக எழுந்திருக்கிறது, மேலும் பல வரலாற்று தொடர்ச்சியிலும் திரும்பவும். ஒரு கலாச்சாரம் அல்லது மொழி அதன் அரசியல்மயமாக்கப்பட்ட ஷெல்லால் குறைக்கப்படும்போது அல்லது அனிமேஷன் செய்யப்படும்போது, ஈரானுக்குப் பிறகு வளர்ந்து வரும் ஆர்வம் "தீய அச்சில்" ஏன் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது என்ற கேள்வியை நாம் முன்வைக்க வேண்டும். பேய் பிடித்த மக்களை மனிதநேயமாக்குவதற்கு நமக்கு இலக்கியம் தேவைப்பட்டால், அவர்களின் மனிதநேயம் கேள்விக்குறியாக இருப்பதைப் போல, அந்தக் கூற்றை நாம் முற்றிலும் நிராகரிக்க வேண்டும்.
மறுபுறம், வட அமெரிக்க இலக்கிய வாசகரின் ஆர்வத்தை என்னால் துல்லியமாக அளவிட முடியவில்லை என்றாலும், அவற்றைப் பற்றி ஆழமாக அக்கறை கொண்டவர்களின் முயற்சியால் புத்தகங்கள் பொது களத்தில் தோன்றும். ஒருவரின் உடனடி அணுகல் புள்ளிக்கு வெளியே ஒரு நனவை அனுபவிக்கக் கோருவதற்கு ஏதாவது சொல்ல வேண்டும். ஒரு படைப்பாளியின் பார்வையில், நீங்கள் அதை அவசரமாக நம்பினால், அதற்குத் தேவையான கவனத்துடன் அதைத் தொடர்ந்தால், மக்கள் கூடிவருவார்கள். எனவே இந்த மொழியைச் சுற்றி ஒரு “மென்மையான” ஓரியண்டலிசம் அல்லது ஏகாதிபத்தியத்தை அடையமுடியாது, மக்கள் அந்தக் கோரிக்கையை உருவாக்குகிறார்கள் அல்லது பதிலளிப்பார்கள் என்று நம்புகிறேன்.
நீங்கள் சிரிய-பிரேசிலியரான வாலி சலோமியோவை மொழிபெயர்த்தீர்கள். அவருடைய வேலைக்கு உங்களை அழைத்து வந்தது எது? சிரிய புலம்பெயர்ந்தோர் மீது உங்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட ஆர்வம் உள்ளதா? வாலி உயிருடன் இருந்தபோது நான் ரியோ டி ஜெனிரோவில் வசிக்கும் ஒரு கல்லூரி மாணவனாக இருந்தேன், நான் அவரைச் சந்திப்பதற்கு முன்பே அவர் இறந்துவிட்டாலும், சந்திப்பு தற்செயலானது என்று நான் நம்பவில்லை. ஏனென்றால் அவர் ரியோவில் இதுபோன்ற ஒரு மாறும் இருப்பைக் கொண்டிருந்தார் - ஒரு கலாச்சார நபராக மட்டுமல்லாமல், அவரது படைப்புகளின் உற்சாகமான தெரு வாசிப்புகளை பாப்-அப் அளிப்பவர் - நிறைய சாதாரண மக்கள் அவரை அறிந்திருந்தனர். சமகால சமுதாயத்தில் கவிதைகளுக்கான "சிறிய" பார்வையாளர்களாக நாம் கருதுவதைப் பொறுத்தவரை, இலக்கியத்துடன் இணைக்கப்படாத மக்கள் அவரது கவிதைகளை அறிந்திருக்கிறார்கள். என் வீட்டு உரிமையாளர் என்னை அவரது வேலைக்கு அறிமுகப்படுத்தினார், நான் இணந்துவிட்டேன். அவருடைய நெருங்கிய நண்பரான டங்கன் லிண்ட்சேவை நான் சந்தித்தேன், நகரம் முழுவதிலும் உள்ள புத்தகக் கடைகளிலும் இலக்கிய கஃபேக்களிலும் அவரது அடிச்சுவடுகளைக் கண்டுபிடித்தேன். நான் அவரைச் சந்திப்பதற்கு நெருக்கமாக இருந்த நேரத்தில், நாங்கள் அதே சுற்றுப்புறத்தில் வாழ்ந்தோம் - அவர் திடீரென்று இறந்தார். அல்காராவியாஸை மொழிபெயர்ப்பது அந்தக் காலத்திலிருந்தே ஒரு தனிப்பட்ட பணியாக மாறியது, அவருடைய மரணம் நான் வெளியிட்ட முதல் கவிதைகளில் ஒன்றான “நேபந்தேவுக்கு எதிராக” ஆனது.
பிரேசிலிய கலை வடிவங்களுடனான வாலியின் தொடர்பு-குறிப்பாக வெப்பமண்டலவாதம்-மற்றும் அவற்றுடன் தொடர்புடைய மக்கள் தெளிவாக உள்ளனர். பொருள் மற்றும் உணர்திறன் ஆகியவற்றில் அவர் வெப்பமண்டலத்தின் எல்லைக்கு அப்பால் சென்றார் என்று நான் நினைக்கிறேன், ஆரம்பத்தில், அல்காராவியாஸை மொழிபெயர்ப்பதற்கு முன்பு, “பயண மற்றும் பயண எதிர்ப்பு” என்ற ஒரு கட்டுரையை எழுதினேன், அடிப்படையில் இந்த விஷயத்தை வாதிடுகிறேன். அமைதியின்மையில் காணப்படும் சிக்கலானது - ஒருவர் உள் அமைதியின்மையையும் கொந்தளிப்பையும் சமாளிக்க முடியுமானால் அது அவருடைய மையக் கொள்கையாகும், மேலும் புத்தகத்தை மொழிபெயர்க்கும் செயல்பாட்டில் அந்த யோசனைக்கு நான் உறவை உணர்ந்தேன். ஒரு நீண்ட, வெப்பமான கோடைகாலத்தின் ஒவ்வொரு வார இறுதியில் ஒரு அடித்தள வேலை ஸ்டுடியோவின் அழகற்ற ஆழத்தில் கழித்தேன், ஒரே நேரத்தில் இரண்டு கவிதைகளை மொழிபெயர்த்தேன். இது நீங்கள் தனியாகச் செல்லும் ஒரு செயல், ஆனால் ஒருபோதும் தனிமையில்லை. அவரது கவிதைகளின் நகைச்சுவையும் சிக்கலும் சூடான தோழர்கள். இது டிஜிட்டல் விழிப்புணர்வின் அடிப்படையில் அதன் நேரத்தை விட மிகவும் முன்னால் இருந்த ஒரு புத்தகம், மேலும் இணைய யுகத்தில் உலகில் யாரோ ஒருவர் வருவதால் எனது ஆர்வத்தை அது வளர்த்தது. "RIO (colcoial-modernista).DOC" 90 களின் முற்பகுதியில் எழுதப்பட்டது, ஆனால் புலனுணர்வு என்பது 20 ஆண்டுகளுக்கு அப்பால் எழுதும் ஒருவரின். இந்த புத்தகம் நவீனத்துவத்தின் இடங்கள், இடைக்கால மற்றும் மெய்நிகர் ஆகிய இரண்டிற்கும் ஒரு ஆரக்கிள் ஆகும்.
பிரேசிலில் எனது ஆரம்ப சந்திப்பிற்குப் பிறகு நான் சிரியாவில் அரபு மொழியைப் படித்தேன். அந்த பயணங்களில் ஒன்று, நாட்டின் ஒரே தீவான அர்வாட்டில் உள்ள அவரது மூதாதையர் வீட்டிற்கு வாலியின் படிகளை நான் கண்டேன். நான் அங்கு சென்றதும் அல்காராவியாஸின் முதல் பதிப்பு நகலை வைத்திருந்தேன், அதில் கடற்கரையின் புகைப்படம் அதன் அட்டைப்படத்தில் இருந்தது. உண்மையான இடத்தின் பின்னணியில் அந்த புத்தக அட்டையை காட்டும் படகோட்டிகள் மற்றும் மீன்பிடிக் கப்பல்களைப் பிடிப்பது ஒருவித மந்திரமானது. அல்காராவியாஸின் இந்த தனிப்பட்ட புராணம் - வெளிநாட்டு மொழிகளிலும் இடைக்கால இடங்களிலும் ஒரு வீட்டை உருவாக்குவது பற்றி - எனக்கு மிகவும் நெருக்கமானது.
சிரிய மக்கள் மிகுந்த விரக்தியில் தங்கள் உயிர்களுக்காக தப்பி ஓடுவதால், அப்போதிருந்து சிரியா முற்றிலும் அழிந்துவிட்டது. உலகிற்கு எண்ணற்ற பரிசுகளை வழங்கிய இந்த நிலம் நம்பிக்கைக்கு அப்பாற்பட்டது.
நீங்கள் ஆங்கிலத்தில் பார்க்க விரும்பும் போர்த்துகீசியம் அல்லது பாரசீக மொழியில் இருந்து மொழிபெயர்க்கப்படாத சில எழுத்தாளர்கள் அல்லது படைப்புகள் யார் அல்லது என்ன? ஏன்? சமீபத்தில் நான் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட எழுத்தாளர்களின் நீண்ட தொடர் புத்தகங்களைப் படித்துக்கொண்டிருந்தேன், கலைஞர் கிறிஸ்டோஃப் ஷ்லிங்கென்சீப்பின் புற்றுநோய் நாட்குறிப்புகளின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சித்தேன், ஹெவன் இங்கே இருக்க முடியாது என அழகாக இருக்கிறது! (எனவே sch wn wie hier kanns im Himmel gar nicht sein!) என் ஜெர்மன் நடைமுறையில் இல்லாததால். நான் அணுக விரும்பிய புத்தகம் அது. ஆங்கிலோ-ஐரோப்பிய ஆசிரியர்கள் தெளிவாகக் கிடைக்கின்றனர் என்ற கருத்து இருந்தபோதிலும், அணுகல் மறுக்கப்பட்டது!
போர்த்துகீசியத்தைப் பொறுத்தவரை, ஒரு கவிஞர் மற்றும் மொழிபெயர்ப்பாளராக இருந்த அனா கிறிஸ்டினா சீசரின் படைப்புகளை அதிகமான மக்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அவர் பெரும்பாலும் சில்வியா ப்ளாத்துடன் ஒப்பிடப்படுகிறார்-மேலும் 1983 இல் அவர் தற்கொலை செய்துகொண்டது இந்த தொடர்பை உறுதிப்படுத்தியிருக்கலாம். ரியோவில் நான் என்னுடன் நிறைய எடுத்துச் சென்ற ஒன்று அவளது இன்டிடோஸ் இ டிஸ்பெர்சோஸ். பாரசீக மொழியில், மெஹ்தி அகவன்-விற்பனையுடனான வலுவான தொடர்பை நான் உணர்கிறேன், அவருடைய வளமான எழுத்து மற்றும் அரசியல் கடமைகள் இரண்டின் தாக்கத்தின் அடிப்படையில். பிரதமர் முகமது மொசாடெக்கை படுகொலை செய்ய அமெரிக்கா உதவிய பின்னர் அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
நீங்கள் எதிர்கொண்ட சமீபத்திய மொழிபெயர்ப்பு சவால் என்ன? வாலியின் சில நியோலாஜிஸங்கள் மற்றும் லெக்சிக்கல் வேறுபாடுகள் மிகவும் அசாதாரணமானவை, நான் அவற்றை பிரேசிலிய அல்லது போர்த்துகீசிய பூர்வீகர்களிடம் காண்பிக்கும் போது, அவர்கள் அனைவருக்கும் ஒரே மாதிரியான பதில் இருந்தது. "இது மிகவும் கடினம்!" இன்னும் சிரமத்தில் மிகவும் பழக்கமான ஒன்று இருக்கிறது, ஏனென்றால் அவர்கள் கண்டுபிடித்த அல்லது மாறுபட்ட வார்த்தையை விளக்க முடியாமல் கவிதையை புரிந்து கொண்டனர். அணுகல் மற்றும் சிரமம் ஆகியவற்றின் இந்த கலவையை நான் காண்கிறேன். ஒரு சொந்தமற்ற பேச்சாளராக உங்களுக்கு இருக்கும் ஒரு நன்மை, முழு உரையையும் ஒரு அளவிலான தூரத்துடன் அணுகுவதாக நான் காண்கிறேன். கண்டுபிடிக்கப்பட்ட தொடரியல் அல்லது கலாச்சார ரீதியாக பொறிக்கப்பட்ட சொற்களை மொழிபெயர்க்கும்போது இது பெரிதும் உதவுகிறது என்று நான் கண்டேன். “ஜெட்-லேக் கவிதையில்” வாலி எழுதுகிறார், “ஒரு பலாவ்ரா ஆக்ஸென்ட்.” இது ஒரு குறிப்பிட்ட ஆச்சரியம், “ஓ ஜென்டே!” அந்த வார்த்தையில் உட்பொதிக்கப்பட்ட பிராந்திய உணர்திறனை வைத்திருக்க நான் அதை "LAWD" என்று மொழிபெயர்த்தேன், இதேபோன்ற ஆச்சரியம் அமெரிக்க தெற்கின் உரையில் நிலவியது, அங்கு நான் ஒரு குழந்தையாக வாழ்ந்தேன்.
